Skróty klawiszowe:

Pokaż moduł: Skróty klawiszowe.

Strona wykorzystuje pliki cookies.
Dowiedz się więcej...

biblioteka@bibliotekaniegowa.pl

34 31 510 72

Czytanie otwiera umysł

Czytanie otwiera umysł

Biblioteka Publiczna Gminy Niegowa

Blog

NARODOWE CZYTANIE 2021

NARODOWE CZYTANIE 2021

6 września 2021 roku o godz. 13:00 w Bibliotece Publicznej Gminy Niegowa odbyło się “Narodowe Czytanie 2021”.

Tegoroczną lekturą była Moralność pani Dulskiej Gabrieli Zapolskiej.

Gabriela Zapolska napisała Moralność pani Dulskiej jesienią 1906 roku. Utwór bardzo szybko stał się popularny i jest uważany za jedno z najważniejszych osiągnięć twórczych pisarki. Dzieło cechuje komizm, bogactwo obserwacji obyczajowych, a zwłaszcza silna wymowa społeczna. Prapremiera sztuki odbyła się 15 grudnia 1906 roku w Teatrze Miejskim w Krakowie. Kilka tygodni później wystawiono ją w Warszawie, a następnie we Lwowie, gdzie autorka osobiście czuwała nad przygotowaniami i brała udział w próbach.  Wszystkie te inscenizacje przyjęto z wielkim aplauzem. Dużym zainteresowaniem cieszyły się również pokazywane w wielu miastach przedstawienia teatrów objazdowych, m.in. realizacje Teatru Gabrieli Zapolskiej,  podróżującego po całej Galicji. Moralność pani Dulskiej weszła do żelaznego repertuaru polskich teatrów, wznawiano ją wielokrotnie i zawsze z powodzeniem. Odnosiła też sukcesy za granicą. Na podstawie dramatu powstały również filmy, w tym uznawany za pierwszy polski film dźwiękowy obraz z 1930 roku.

Biografia Gabrielii Zapolskiej

Gabriela Zapolska (pseudonim sceniczny) przyszła na świat jako Maria Gabriela Piotrowska herbu Korwin 30 marca 1857 r. w Podhajcach na Wołyniu. Inne pseudonimy sceniczne: Józef Maskoff, Walery Tomicki, Maryja.

Pochodziła z rodziny ziemiańskiej, odebrała skromne wykształcenie domowe. Rodzina zmusiła ją do małżeństwa z oficerem wojsk rosyjskich. Jako 24-letnia kobieta związała się z innym mężczyzną, zaszła w ciążę i porzuciła męża, a tym samym rodzinę, która nie mogła tolerować takich poczynań. Próbowała swych sił jako aktorka, felietonistka i krytyk teatralny.

W 1889 wyjechała do Paryża, gdzie nawiązała liczne kontakty w środowisku teatralnym i malarskim, a także z polską emigracją orientacji socjalistycznej, co wpłynęło na ukształtowanie jej poglądów społecznych.

Po powrocie do kraju zamieszkała w Krakowie. Nadal grała w teatrzykach i teatrach, pisała felietony, powieści, nowele i sztuki teatralne. Wyszła ponownie za mąż za malarza Stanisława Janowskiego i osiadła we Lwowie. Powtórne małżeństwo też się wkrótce rozpadło.

Zapolska znana jest dziś głównie jako dramatopisarka, ale jej prawdziwym światem była scena. Zaczynała od występów w teatrzykach objazdowych, w teatrach w Krakowie, Lwowie i Poznaniu, lecz bez wielkiego powodzenia. Na przeszkodzie nieźle rozwijającej się kariery aktorskiej stanął jej krnąbrny charakter. Zapolska, która miała wiele z – jak to wówczas nazywano – sufrażystki, popadała w nieustanne konflikty. Toteż po 1900 zrezygnowała i od czasu do czasu organizowała teatr własny. Po zajęciu Lwowa przez wojska rosyjskie we wrześniu 1914 r. Gabriela Zapolska utrzymywała się z prowadzenia cukierni. Ostatnie lata swego życia spędziła w willi „Skiz” na lwowskim Łyczakowie. Tam też zmarła 17 grudnia 1921 r., a już następnego dnia została pochowana i spoczywa w Alei Zasłużonych na cmentarzu Łyczakowskim we Lwowie.

Gabriela Zapolska weszła do historii polskiej literatury jako czołowa przedstawicielka polskiego naturalizmu i jako demaskatorka pruderii i fałszu małomieszczańskiego stylu życia. Była jedną z pierwszych „kobiet wyzwolonych” w literaturze polskiej, walczącą emancypantką, utrzymującą się prawie wyłącznie z dochodów płynących z pracy literackiej, publicystycznej i z aktorstwa, dlatego też została uznana za duchową przewodniczkę Stowarzyszenia Równouprawnienia Kobiet Polskich.

 

www.canva.com/design/DAEo2JqGsX0/view

Fotorelacja z Narodowego Czytania:)

08

WRZ

2021

155

razy

czytano

242/339

bibliotekaniegowa.pl

Zdjęcie: Więcej o tej stronie.

Rys historyczny

W 1946 ro­ku Ra­da Mi­nistrów wy­da­ła de­kret o organizowaniu sie­ci bibliotek publicznych. W następstwie tego dekretu Gminna Rada Narodowa powołała w 1949 roku Bibliotekę Publiczną w Niegowie.

Stanowisko kierownika Biblioteki objął Jan Sztuka, placówka znalazła swą siedzibę w Szkole Podstawowej w Niegowie. Stan księgozbioru po 1949 roku wynosił 940 woluminów.

Logo serwisu.

Biblioteka Publiczna
Gminy Niegowa

Wyszukiwarka

Twoja przeglądarka internetowa, bądź system operacyjny, nie wspierają lektora w polskiej wersji językowej.

Zdjęcie:

Zdjęcie:

Zdjęcie:

Zdjęcie:
Formularz kontaktowy

Pytanie do burmistrza

Zgłoś usterkę

Formularz zgłoszenia